فایلستان

ای روبهک چرا ننشینی بجای خویش

با شیر پنجه کردی و دیدی سزای خویش

از دست دیگران چه شکایت کند کسی

سیلی بدست خویش زند بر خفای خویش

دزد از جفای شحنه چه فریاد میزند

گر گردنت نمیزند الا جفای خویش

گر هر دو دیده هیچ نبیند باتفاق

بهتر ز دیده ای که بیند خطای خویش

چاهست و راه هست و دو دیده آفتاب

تا آدمی نگاه بکند زیر پای خویش

سایه حق بر سر بنده بود

عاقبت جوینده یابنده بود

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است

شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است

بار حمالان بدوش خود کشیدن مشکل است

زیر بار منت نامرد رفتن مشکل است

کوه ناهموار را هموار کردن سخت نیست

حرف ناهموار را هموارکردن مشکل است

چون سرکارت با کوردل افتاد

با زبان کودکی باید گشاد

آن یکی خر داشت پالانش نبود

یافت پالان گرگ خر را در ربود

خیز در کاسه سراب طرب نان انداز

بیشتر از آنکه شود کاسه سر خاک انداز

عاقبت منزل ما وادی خاموشان است

حالیا غلغله برکند افلاک انداز

فائق آن روز وفاتم که بخاک بسپارند

مرا میکده برد و خم شراب انداز

مرغ بریان بچشم آدم سیر

کمتر از تره بر خوان است

وآنیکی دستگاه مروت نیست

شلغم پخته هم مرغ بریان است

پادشاهی بخیالات دچار

گشت از سلطنت خود بیزار

شهر سلطنتی آخر چیست

هیچ بدبخت تر از کس نیست

سر راهم همه جا سنگ آید

صلح من می طلبم جنگ آید

از غم ملت خود پیر شدم

من که از جان خودم سیر شدم

ناگه افکند نظر در صحرا

گله دید گرفتار بلا

گوسفندان همگی در به به

یزدی بره مسکین مه مه

خود چوپان لب جو نی می زد

هر دم این شعر پیاپی می زد

من سلطان همه در یک چمنیم

وقت مردن همه با یک کفنیم

ایدل تو چرا در این جهان بی خبری

روزان و شبان در طلب سیم و زری

سرمایه تو در جهان یک کفن است

آنهم بگمانم آیا ببری یا نبری

سر دفتر عالم معانی عشق است

سر بیت قصیده جوانی عشق است

ای آنکه خبر نداری از عالم عشق

این نکته بدان که زندگانی عشق است