فایلستان

هر که بیرون زخود اندر طلبت سعیی کرد

از پی آب چو ماهی همه عمر طپید

آنکه با عقل طلب کرد همه عمر نیافت

و آنکه بی خویش درآمد به یکی لمحه رسید

خواب جهل از حرم قرب مرا دور افکند

ورنه نزدیکتر از دوست کسی هیچ ندید

چون تو خود را همه دانی و همه بینی به یقین

یافتی گنج سعادت که بر آن نیست مزید

ولی ترتیب مذکور از چه و چون

بود محتاج استعمال قانون

عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است

عاقلان دیوانه گردند در پی زنجیر ما

در او راز دل گلها شکفته است

که تا اکنون کسی دیگر نگفته است

آنچه من بینم اگر خلق جهان دیدی یقین‌

روز و شب همچون فلک سرگشته و جویاستی‌

زاهد امروز ار بدیدی چشم پر آشوب دوست‌

کی ورا پژمردگی وعده فرداستی‌

من چون آن سلطان گرفتم گوشه‌

چون به معنی داده ما را توشه‌

مالک الملک است هر کس سر نهد

بی‌جهان خاک صد ملکش دهد.

پادشاهان جهان از بدرگی‌

بو نبردند از شراب بندگی‌

ور نه ادهم‌وار سرگردان و دنگ‌

ملک را بر هم زدندی بی‌درنگ‌

لیک حق بهر ثبات این جهان‌

مهرشان بنهاد بر چشم و زبان‌

نور محض و اصل هستی ذات اوست‌

هرچه جز حق بینی از آیات اوست‌

اگر در قصر مشتاقان ترا یک روز بارستی ترا با آن دهان عشق این جادو چه کارستی
و گر رنگی ز گلزار حدیث او بدیدی توبچشم تو همه گلها که در باغست،خارستی

آفتاب از آسمان پیدا نمود
چشم نابینا نمی‌بیند چه سود
ای که چشمت را بمعنی نور نیست
نزد حق شو حق ز بنده دور نیست
او بما از ما بما نزدیکتر
داند آن کس کو ز خود دارد خبر

از مقلد تا محقق فرقهاست

کاین چون داودست و آندیگر صداست