فایلستان

ز ابتدای حدوث خود انسان

تا به هنگام رفتنش ز جهان

حرکات طبیعتش باشد

انتقالات فطرتش باشد

شد به هر صورتی که بزم آرا

لَم یَزل ینتقل الی الاُخرا

به همین بعد رحلت از دنیا

به صراط خود است، رَه پیما

گر نماید مساعدت توفیق

اِنّهُ خیرُ صاحبٍ و رفیق

کند از هر مقام و منزل نقل

تا شود متصل به عالم عقل

این به شرطی که اهل آن باشد

جوهرش از مقربان باشد

یا به اهل یمین کند پیوند

به توسط اگر بود خرسند

معنی مطلق صراط این است

پیش چشمی که پاک و حق بین است

از صراط آنچه مستقیم آید

رهبر جنّت و نعیم آید

سالکش ساکن جنان گردد

مورد رحمت و امان گردد

ره توحید، معرفت باشد

جاده تنگ معدلت باشد

که توسط میان اضداد است

انحراف از توسط، ایجاد است

شرط این ره شناس در هر حال

التزام صوالح اعمال

شرع و ملت، صراط حق باشد

سالکش بر سماط حق باشد

چون دم تیغ تیز، باریک است

بی چراغ دلیل، تاریک است

دیده راگر خدای نور دهد

در ریاضت، دل صبور دهد

ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی

چو ز تو یافت نشانی چه کند نام و نشان را

جهت گوهر فایق به تک بحر حقایق

چو به سر باید رفتن چه کنم پای دوان را

به سلاح احد تو ره ما را بزدی تو

همه رختم ستدی تو چه دهم باج ستان را

منگر رنج و بلا را بنگر عشق و ولا را

منگر جور و جفا را بنگر صد نگران را

غم را لطف لقب کن ز غم و درد طرب کن

هم از این خوب طلب کن فرج و امن و امان را

بطلب امن وامان را بگزین گوشه گران را

چون طینتت به محنت و حسرت نوشته اند

گر وحش و طیر به تو بگریند هم رواست

نی،نی! ازین میانه تو مخصوص نیستی

در هر که بنگری به همین داغ مبتلاست

از ممکنات به ز ملک نیست هیچ کس

او هم اسیر دهشت درگاه کبریاست

چون چرخ بکام یک خردمند نگشت

خواهی تو فلک هفت شمر خواهی هشت

چون باید مُرد و آرزوها همه هشت

چه مور خورد بگور و چه گرگ بدشت

هنگام غلیان احساسات ، هیچ تصمیم مهمی نگیر، در این صورت اشتباه خواهی کرد. اول درونت را آرام کن، ذهن مانند یک دریاچه است، هنگام غلیان احساس، دریاچه مواج است.دریاچه هنگامی نورماه را منعکس می کند که آرام باشد.

کجا آنک بر کوه بودش کنام

آرمیده ز آرام و ز کام و نام

چو گیتی تهی ماند از راستان

تو ایدر ببودن مزن داستان

ز خاکیم و باید شدن زیر خاک

همه جای ترسست و تیمار و باک

تو رفتی و گیتی بماند دراز

کسی آشکارا ندارد ز راز

نباشد سرکشی در طبع پیران خرد تمکین

به صد من زور بردارد زجا، طفلی کمانی را

ز پاس هیچ دل غافل مشو در عالم وحدت

که دارد در بغل هر غنچه اینجا گلستانی را

ندارد شکوه بر اوضاع مردم،دیده حق بین

به یوسف می توان بخشید جرم کاروانی را

تو کز نازکدلی  از نکهت گل روی می تابی

چه لازم بر سر حرف آوری آتش زبانی را؟

دل آیینه از تسخیر طوطی آب می گردد

نه آسان است صید خویش کردن نکته دانی را

شهید کربلا در تسلی زینب

به گریه گفت که دختر امیر عرب

جهان نکرده وفایی به مادر و پدرم

مگر ز جدا گرم تو من عزیزترم؟

تمام ساغر صهبای مرگ نوشیدند

ز هر دیده حق بین خویش پوشیدند

مشکلات ما را قوی و به سمت پیروزی های بزرگ تر هدایت می کنند. کوهنوردی آسان نیست، اما منظره ای هم که از قله کوه دیده می شود ، بسیار زیباست.

دریغا که از همه جانب بساحت حق راه است و هیچ رونده نه، بستان عزت پر ثمار لطایف است و خورنده نه، همه عالم پر صدف دعوی است و یک جوهر معنی نه، همه عالم یوسف دلبر است و یعقوب دلشده نه.