انوار
۲۴ فروردین ۱۴۰۳
۰۸:۵۴:۲۳
نظرات (0)
عالمیان مشتی خاک بودند در ظلمت خود بمانده، در تاریکی نهاد متحیر شده، در غشاوه خلقیت ناآگاه مانده، همی از آسمان ازلیّت باران انوار سرمدیت باریدن گرفت خاک عبهر گشت و سنگ گوهر گشت، رنگ آسمان و زمین بقدوم قدم او دیگر گشت.
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]
