تو آن حسین نیستی ز بهر یک تارمو
چه شد جدا از سرت ، زشانه ای ماه رو
مادر زارت نمود، ز غصه دل را رفو
چه بی فغانها کشید، مادرم یا حسین
خیز نگر چشم ترم یا حسین