میانه آفتاب پیکر تو غرقه خون
فتاده ای ماهتاب زظلم اعدای دون
ز ماتم غربتت جهان بود قیرگون
سکینه دارد فغان ز داغ هجران تو
یا ابتاسکینه قربان تو