فایلستان

 نویسنده باید رنج بکشد و عرق از جان بریزد و به مرارت تن بدهد. پاداش باریک نویسی, دقیق خوانی است و جزای سرسری نویسی, سرسری خوانی. (آن که باد می کارد, طوفان درو می کند); و آن که چون باد می نویسد, نوشته اش به سرعت طوفان خوانده می شود. نویسنده ای که می نویسد و می گذرد, خواننده اش نیز می خواند و می گذرد; امّا نویسنده ای که در صفحه به صفحه کتابش بماند, خواننده نمی تواند از آن بگذرد. هر چه بدون زحمت نوشته شود, بدون لذّت خوانده می شود. کشش هر نوشته در گرو کوشش نویسنده است. نویسنده باید مرارت بکشد تا خواننده حلاوت بچشد. جان کَند تا خواننده جان پرورد. رنج بَرد تا خواننده گنج یابد.