رستاخیز
قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا باللَّهِ وَ اصْبرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ؛
موسی به قوم خود گفت: از خدا یاری جویید و پایداری ورزید که زمین از آن خداست، آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد میدهد و فرجام [نیک] برای پرهیزکاران است.
از علائم آمدن «روز یهوه»، گذشته از تغییرات عظیم کیهانی، چون تاریک شدن خورشید و ماه، افتادن ستارگان از آسمان، حدوث طوفانها و زلزلههای دهشتناک، بروز قحط و طاعون، درگرفتن جنگهای سخت با نیروهای ظلم و شر و فساد است. مهمترین این وقایع هجوم سپاه یأجوج و مأجوج و فتنۀ مسیحای دروغین (دجّال) است که مظاهر قدرتهای شیطانیاند. سرانجام قدرت و مشیت الٰهی بر قوای اهریمنی غالب میشود و عالمی نو که عدل و رحمت الٰهی بر آن حاکم است، آغاز میگردد. در اغلب نوشتههای بینالعهدین مهمترین علامت پایان زمان، ظهور «منجی» است. که از او به نامهایی چون «مسیحا»، «برگزیده»، «پرهیزگار»، «پسر انسان»، «پسر خدا»، و «انسان» یاد شده است. وی وجودی است ازلی، که پیش از خلق جهان، موعد ظهور او و آنجه باید بکند، معلوم و مقرر بوده و اکنون واسطۀ آن تحول بزرگ و تبدیل عالم شر و گناه و مرگ به عالم خیر و سعادت و سُرور ابدی، هم اوست، ولی دوران حکومت او با آغاز رستاخیز و داوری بزرگ پایان میپذیرد و از آن پس حکومت جاوید و بیزوال و بیمنازع خداوند شروع میشود.
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]