منجی نهایی
در گاهان (گاثها) که سرودهای خود زردشت است و در آنها اصول عقاید وی را میتوان یافت، اشارۀ چندانی به پایان جهان نشده است، اما چنین مینماید که در بندی از گاهان سخن از مردی است که در آینده میآید و راه نجات را مییابد. این اشاره محتملاً دال بر اعتقاد زردشت به ظهور مرد نجاتبخشی در پایان جهان است. همچنین درگاهان چند بار به واژۀ سوشینت (سودبخش) برمیخوریم که در ادبیات بعدی زردشتی به صورت سوشیانس درآمده و منجی نهایی زردشتی بهشمار آمده است و در موردی نیز سخن از دین سوشینت است. واژۀ فرشوکرتی (کاملسازی = کاملسازی جهان)، در زبان پهلوی فرشگرد، یکی دیگر از اصطلاحاتی است که درگاهان بدان اشاره شده و به موضوع آخر جهان مربوط میشود، یعنی زمانی که پس از ضعف، و سرانجام نابودی اهریمن و نیروهای اهریمنی، جهان به کمال نخستین خود باز میگردد. در اوستای متأخر که حاصل تلفیق عقاید زردشت و باورهای پیش از از زمان او و نیز تحولات دین بعدی است، اشارات بیشتری به پایان جهان شده است .
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]