چو کم خوردن طبیعت شد کسی را
چو سختی پیشش آید سهل گیرد
وگر تنپرور است اندر فراخی
چو تنگی بیند از سختی بمیرد
تنور شکم دمبهدم تافتن
مصیبت بود روز نایافتن