چه خوش گفت بکتاش با خیلتاش
چو دشمن خراشیدی ایمن مباش
مشو ایمن که تنگدل گردی
چون ز دستت دلی بتنگ آید
سنگ بر باره حصار مزن
که بود کز حصار سنگ آید