خسروا
خسروا کیست که مدح تو تواند کند انشا؟ تویی آن شاه و خدیوی و همان خسرو کامل، که فضایل بُوَدت بی حد و اندازه که گر سر به سر اشجار قلم گردد و آب همه سرچشمه و دریا و مطر جمله مداد و طبقات فلک هفت زمین کاغذ و طومار، دگر انسی و جنی و ملایک همه گردند نویسنده و کاتب، نتوانند که در عمر جهان عشری از اعشار و یکی را ز هزار از عدد منقبت و فضل کمالت بنویسند، جلال تو نه آن است که در حیّز تحریر و بیان آید و در حیطهی اوهام بگنجد، شده قایل به نبی مطلبی و آن که خداوند عطا کرده علی را ز فضایل که نیاید به شمار و به حساب از جهت کثرت و بسیاری آن، صاحب صبر است و شکیب و ورع و تقوی و تسلیم و توکل، دگر آیین تواضع، کرم و جود و سخا، زهد و خضوع و صفت شکر هم اعلم بود و اکمل و اشجع به ثنایش همه قرآن شده ناطق، بود آن حجت یزدان به خلایق، به امامت، به ولایت، به وصایت، به خلافت، شده منصوص چنان کامده مخصوص به اسرار عجایب، که تواند کندش وصف غرایب، بنگر قدر و بها را.
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]