قبله دعا
۲۴ فروردین ۱۴۰۳
۰۹:۲۷:۰۲
نظرات (0)
ای جسم! خاک شو که بیابان محنت است وی چشم! آب ریز که صحرای کربلاست . سرها بر این بساط، مگر کعبه دل است؟ رخ ها بر آستانه، مگر قبله دعاست . ای برکنار و دوش نبی بوده منزلت! قندیل قبّه فلکی، خاک این هواست. تو شمع خاندان رسولی، به راستی پیش تو همچو شمع بسوزد ، درون راست . بر حالت تو رقت قندیل و سوز شمع جای شگفت نیست، نشانی ازین عزاست . قندیل، ازین دلیل که زرد است و روشن است کو را حرارت جگر، از ماتم شماست .
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]
