فایلستان

بار خدایا! تو شایسته توصیف هر چه زیباتری، و در خور آنی که فراوانت بستایند. اگر بر کسی آرزو توان بست، تو بهترین کسی، و گرامی‌ترینی برای امید بستن، اگر به تو امید بسته شود. بار خدایا! به من از نعمت خود، چندان ارزانی داشته‌ای که نیازی به ستودن جز تو نیست، و جز، تو را ثنا نگویم. کسانی را نستایم که مرا نومید گردانند و گمان بُوَد که بر من، درِ احسان نگشایند. تو زبان مرا از ستایش آدمیان، نگاه داشتی و از ثنای موجودات، در امان نهادی. بار خدایا! هر کس سخنی در مدح کسی گوید، جزا یا پاداشی درخور چشم دارد، و من بر تو امیدم آن است که مرا به اندوخته‌های رحمت و گنجینه‌های آمرزش خود، رهبری کنی. بار خدایا! اینجا (این ثناگویی و امید به رحمت تو داشتن)، جایگاه کسی است که تو را به یکتایی‌ای که ویژه توست، می‌ستاید و جز تو، کسی شایسته این گونه سپاسها نیست، و مرا به تو نیازی است که جز به فضل و رحمت تو جبران‌پذیر نیست، و سختی آن را جز عطا و جود تو از میان نَبَرد. در این مقامِ مناجات، خشنودی خود را به ما ارزانی دار، و از اینکه دستِ حاجت جز به درگاه تو دراز کنیم، ما را بی‌نیاز کن، که تو بر هر کاری توانایی.