فایلستان

 وداها که خود این واژه در ریشه شناسی واژگان با (اوستا) (Avesta) هردو از فعل (Vaed / Vid) که دراصل (Weid) به معنی (دیدن) است اشتقاق یافته اند. مردم هند وداها را شروتی (Sruti) =سماعی می خواندند زیراکه به اعتقاد آنها کلام الهی بر فرزانگان روزگار باستان وحی و الهام می شده است. سرایندگان سرودهای ودایی فرزانگانی بودند که حقایق را به چشم دل می دیدند.در بهگودگیتا نیز به (چشمان الهی) پرداخته شده است. ارجونا از کریشنا می خواهد که وی حقیقت وجود خود را به او بنماید. کریشنا گوید: تو با چشمان خود مرا نتوانی دید به تو چشمان الهی خواهم داد تا قدرت خدایی مرا بنگری. آن گاه که ارجونا به (چشم خدابین) آراسته شد سراسر عالم هستی را با جلوه های گوناگون و صور کثیر آن از آغاز تا انجام در وحدت ذات الهی مشاهده می کند و کمال و بی پایانی و ابدیّت وجود اعلی را در آن حال; بی چشم تن می بیند.