بروی خاک سیه چرا مکان کرده ای
دراین بیابان چرا تو آشیان کرده ای
زچیست دوری پدرز کودکان کرده ای
خیز نگر یکدمی حال عزیزان تو
یا ابتا سکینه قربان تو