فایلستان

آدمی با نوعی آگاهی ابتدایی و کودکانه مواجه است؛ آگاهی از نوع، «این»، «اینجا» و «اکنون». شناخت جزئی از طریق این مقولات انجام می‌گیرد. این هر سه در بطن خود، خود را نفی و از این طریق، خود را اثبات می کنند. «اکنونی» که به ما نشان داده می شود، دیگر از آن گذشته است و دقیقاً وقتی که باید باشد، نیست و همین حقیقت آن را شکل می دهد. به همین صورت است «این» و «اینجا». «اینجا»یی بالاخره پیش و پس، یمین و یسار و بالا و پایین دارد. «اینجا»یی که بدان اشاره می شود، در «اینجا»های بی شمار ناپدید می گردد. پس نه «اکنون» و نه «اینجا» حقیقت ذاتی ندارند، بلکه امور و پدیده‌های جداگانه و مستقل از یکدیگر و در عین حال، خالی الذات هستند و از این رو، باید به ارتباط آن‌ها اندیشید.