فایلستان

انسان که ارسطوییان، او را حیوان ناطق می نامند، تعریف ها و ممیزه های دیگری نیز دارد که عینی ترین آنها قدرت و امکان ثبت دریافت های درونی و پیرامونی خویش است. او می تواند دانسته ها، شنیده ها، دریافت ها، تأثرات، عواطف، هیجان ها و حتی واگویه های درون بی تاب خود را ثبت و یا اظهار کند. انسان مدرن که بیش از اسلاف و نیاکانش به فردیت خود می اندیشد و برای خود وجودی مستقل از اجتماع می بیند و ذوب شدن در گرایش های فراگیر جامعه را تاب نمی آورد، تعریف دیگری را نیز برای خود می جوید. در این تعریف جدید، او موجودی است فرهنگ نگار و اندیشه گزار که بی وقفه در کار تمدن سازی و بیرون کاوی است و هرگز سهم خود را در چرخه بی مداری زندگی از یاد نمی برد. مدنیّت مدرن و حتی سنتی او از همین جا آغاز می شود و شاید روزی ـ روزگاری در همین جا نیز آرام گیرد و پایان پذیرد.او، نگارش و گزارش خود را از آنچه دیده، شنیده، فهمیده و یا به دیگر حواس خود دریافته، از تبدیل دیواره های غار زندگی به تابلوهای نقاشی آغاز کرد و سپس خط را آفرید و پاپیروس را به کار گرفت و تا کاغذ و چاپ و نهضت گوتنبرگی و روزنامه نگاری و مقاله نویسی و... از پای ننشست. برایند همه ی آن تجربه های ساده و پیشرفت های لاک پشتی، اکنون در صفحه هایی از جنس نور و موج و شیشه نمودارند: وب.