علم
۲۴ فروردین ۱۴۰۳
۰۹:۳۸:۱۳
نظرات (0)
اگر علم را برای انسان به منزله عرض بدانیم، چنانچه انسان در هر آنی علمی پیدا کند و برای او کشفی رخ بدهد، در اینجا یک موجود ثابت وجود دارد که همان «منِ» ثابت است، ولی برای این «من» در هر «آن» بابی از علم باز میشود و کشفی پیدا میشود. در اینجا این موضوع ثابت، در مسافت علم حرکت میکند.در این مورد روح از فاصلهای بر اعمال رؤیا به بیننده نفوذ نمایند، این نفوذ بر مغز او دیده و بینشی درونی در او ایجاد خواهد کرد، که ظاهراً بمانند آنکه از خارج جلوهگر شده است، بنابراین آنچه در رویا دیده میشود تمام به صورت سوبژکتیو یعنی احساسی است که بیان میگردد.اگر زمان حال برای ما جاویدان و ابدی میگردید، در ابدیتی ساکن، و بی حرکت بود. اگر تداوم و پی در پی بودن سال و فصل ماه و هفته و روز و شب و تقویم نمیبود، در این شرایط ابدیت ساکن و بی حرکت حکومت میکرد.
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]