مرثیه
۲۴ فروردین ۱۴۰۳
۰۹:۴۲:۱۱
نظرات (0)
آنکه اول بیعتش را کوفیان کردند قبول
یک بیک کردند نزول
بعد بیعت با دل بشکسته سوزان منم
با دل بریان منم
کودکانم رفت و من تنها ندارم مونسی
مُردم از این بیکسی
نیمهٔ شب بیکس و بی یار و بی طفلان منم
با غم هجران منم
در غریبی من کجا جویم بخود یک آشنا
ای کریم رهنما
آنکه باشد همدم این درد بیدرمان منم
با دل نالان منم
منکه میدانم شوند طفلان من آخر شهید
از جفا های یزید
آنکه بی طفلان و یار و بی سرو سامان منم
فارق از دوران منم
شیعیان اندر غریبی الامان از بی کسی
من ندارم دست رسی
یک تن و یک لشکردریای چون عمان منم
غرق این طوفان منم
باالاهانیمه شب در کجا روی آورم
بی کس و بی یاورم
آنکه باشد در غریبی زار و سرگردان منم
عاشق حیران منم
یک زنی در شهر کوفه طوعه می بودی بنام
با دو صد شوق تمام
شد خبر گفتا غریبان را کند احسان منم
مونس یاران منم
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]