فرهنگ
برای صور و حقایق علمی سه مرتبه می توان در نظر گرفت. مرتبة نخست، مرتبة ذات و حقیقت این صور است که از آن با عنوان نفس الامر آنها یاد می شود؛ زیرا مراد از نفس الامر، امر و یا شیء در نفس و ذات خود است. صور حقایق علمی، صرف نظر از آگاهی انسان ها، روابط، مناسبات و احکامی دارند که مربوط به زمان و مکان خاصی نیست. در مرتبة دوم، افراد انسانی با دیالکتیک، گفت وگو، تفکر، تمرین و بالاخره با حرکت و سلوک جوهری خود، به آن معانی راه می برند و بر اساس اتحاد عالم و معلوم با آنها متحد می شوند. صور علمی پس از اتحاد با افراد، بدون آنکه موطن و جایگاه نخست خود و احکام آن را از دست بدهند، در مرتبه و جایگاه دوم، یعنی در عرصة ذهن و اندیشه و به دنبال آن به دلیل وحدتی که فرد با عمل و ارادة خود دارد، در عرصة عمل و رفتار انسان قرار می گیرند. در مرتبة سوم، معانی و صور علمی به وساطت افراد انسانی به عرصة زندگی مشترک آدمیان وارد شده و هویت بین الاذهانی و عمومی پیدا می کنند. معانی در این مقام از زاویة ذهن و گوشة رفتار فرد خارج شده و به متن زندگی و رفتار اجتماعی وارد می شوند و باورها، عادت ها، نهادها، و کنش های اجتماعی را تسخیر می کنند. این مرتبه، مرتبة فرهنگ است. فرهنگ در حقیقت، صورت تنزل یافتة معنا به عرصة فهم عمومی و رفتارهای مشترک و کنش های اجتماعی است .
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]