فایلستان

موازین مختلف است: نفس و روح را میزانی است و قلب و عقل را میزانی، و معرفت و سر را میزانی.

نفس و روح را میزان امر و نهی است، و هر دو کفه آن کتاب و سنت. قلب و عقل را میزان ثواب است، و هر دو کفه آن وعد و وعید است. معرفت و سر را میزان رضا است، و هر دو کفه آن هرب و طلب. هرب از دنیا بگریختن است، و در عقبی آویختن، و طلب عقبی بگذاشتن است، و مولی را جستن. همه چیزی تا نجویی نیابی، و حق را تا نیابی نجویی.

چارپا را قدر طاقت بار نه

بر ضعیفان قدر قوت کار نه

دانهٔ هر مرغ اندازهٔ ویست

طعمهٔ هر مرغ انجیری کیست

طفل را گر نان دهی بر جای شیر

طفل مسکین را از آن نان مرده گیر

چونک دندانها بر آرد بعد از آن

هم بخود گردد دلش جویای نان

مرغ پر نارسته چون پران شود

لقمهٔ هر گربهٔ دران شود

چون بر آرد پر بپرد او بخود

بی‌تکلف بی‌صفیر نیک و بد

دیو را نطق تو خامش می‌کند

گوش ما را گفت تو هش می‌کند

گوش ما هوشست چون گویا توی

خشک ما بحرست چون دریا توی

با تو ما را خاک بهتر از فلک

ای سماک از تو منور تا سمک

بی‌تو ما را بر فلک تاریکیست

با تو ای ماه این فلک باری کیست

صورت رفعت بود افلاک را

معنی رفعت روان پاک را

صورت رفعت برای جسمهاست

جسمها در پیش معنی اسمهاست

درین آیت بندگان خود را در رفتن راه دین منازل روشن می‌نماید و آن گه ایشان را بلطف خود در آن روش می‌ستاید و برحمت خود مزد عظیم و ثواب کریم می‌دهد، خود راه می‌نماید و خود بر روش میدارد و آن گه بنده را در آن می‌ستاید. اینت کرم و لطافت! اینت رحمت و رأفت!

به میزان همت جهان را بسنج

که همت جهان سنج میزان بود

عیار لئیمان شناسی بلی

شناسد عیار آنکه وزان بود

ولیکن فنای بخیلان مخواه

اگرچه بقای کرم زان بود

مگو کز چمن نیست بادا غراب

مگر نرخ انجیر ارزان بود

تو را از حیات کریمان چه سود

که از مردن بخل ورزان بود

رشتهٔ پیوند یاران را بریدن سهل نیست

چهرهٔ برگ خزان، زرد از جدایی می‌شود

روز رأفت روز شادی روز مهر

برگریبان کدام مدحی زدی

در پس روزگار زندگی

برکدامین آیه حقی زدی

مهدی مظلوم جان فرسا زدرد

می خرامد ،می شکند ،پیچد زدرد

با قدح در دست به روزمنتظر

با جگر سوخته وپاره به روز محتشر

گوید از حق و وصال و نور عین

گوید از مدح علی و اهل دین

با قدح در دست به روز محشر است

با صنم ،با نور حق  هم بستر است

آن مزار سوخته از بانگ جرس

می زند فریاد از خلق فرس  

فائق«زهراحق بین»

اوست که عقلها متحیّر آمد در جلال او، خردها سراسیمه گشت در جمال او، فهمها عاجز شد از ادراک سرّ او، اندیشه‌ها زیر و زبر گشت از امر او. جگرها خون شد در قهر او، دلها بگداخت در شناخت او.

هر که امروز در میدان خدمت است بشارتش باد که فردا در مجمع روح و ریحان است، و نه هر که ببهشت رضوان، بکرامت روح و ریحان رسید. بهشت رضوان غایت نزهت متعبدان است، و روح و ریحان قبله جان محبانست بهشت رضوان علّیین و دار الاسلام است، و روح و ریحان در حضرت عندیّة تحفه جان عاشقانست، هر که حرکات را پاس دارد ببهشت رضوان رسد هر که انفاس را پاس دارد بروح و ریحان رسد. این روح و ریحان که تواند شرح آن و چه نهند عبارت از آن، چیزی که نیاید در زبان شرح آن چون توان، بادی درآید از عالم غیب که آن را باد فضل گویند میغی فراهم آرد که آن را میغ برّ گویند، بارانی ببارد که آن را باران لطف گویند سیلی آید از آن باران که آن را سیل مهر گویند.

 بسم الله الرحمان الرحیم

خداوندا  به حق حُسنِ یس

به حقِّ سورۀ وَاللّیل و وَالتّین

نسوزانی مرا در قَعرِ سجّین

اَغِثنی یا غِیاثَ المُستَغیثین

تو ستّارُ العیوب کُن فَکانی

تو خلّاقِ زمین و آسمانی

تو رزّاقِ جمیعِ انس و جانی

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ حُرمتِ عرش مجیدت

به حقِّ حُرمتِ ذاتِ کریمت

به حقِّ اسمِ رحمان رحیمت

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ جنّت و حورانِ جن 

به حقِّ طوبی وغِلمانِ جنّت

به حقِّ خوبیِ رضوانِ جنّت 

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ حضرتِ جبریل یا ربّ 

به حقِّ قُرب میکائیل یا ربّ

به حقِّ سورۀ تنزیل یا ربّ

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ صورِ اسرافیل یا ربّ   

به حقِّ زُهد میکائیل یا ربّ

به حقِّ لوحِ عزرائیل یاربّ 

 اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ آدم و هم نوح و اسحاق 

به حقِّ یوسف و یعقوب مشتاق

به حقِّ لوط و ابراهیم و الیاس     

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ زکرّیا، اَرّه بر سَر                

به حقِّ حضرتِ یحیایِ اکبر

به حقِّ عیسی و زهد مکرّر            

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِ حضرتِ شُعیب یا ربّ                    

به رویم در گشا از غیب یا ربّ

به حقِّ آیۀ لارَیب، یا ربّ                      

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ صابرِ تمکین و احسان         

به حقِّ مبتلایِ دَرد کِرمان(حضرت ایوب)

به حقِّ خاتم و تختِ سلیمان              

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ خضر و هم الیاس یا ربّ         

به حقِّ غوث و هم غیّاث یا ربّ

به حقِّ سورۀ وَالنّاس یا ربّ               

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ ذاتِ پاکِ حَیِّ سُبحان              

به حقِّ جملۀ آیاتِ قرآن

به حقِّ موسی و هم آلِ عمران             

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ مصطفی یعنی محمّد          

به حقِّ مرتضی داماد احمد

مناجاتم مگردان هیج جا ردّ         

اغثنی یا غیاث المستغیثین

خداوندا به اعزاز امامان                   

مرا نومید از لطفت مگردان

مرا بخشا ز لطف ای حّی و رحمان    

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ مرتضی آن شاهِ اَنور   

که هست او ساقی اندر حوضِ کوثر

امیر المومنین آن شیرِ داور                 

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ فاطمه خاتونِ جنّت                   

بگیرد دست ها روز قیامت

بکن بر ما نظر با چشمِ رحمت    

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ شاه حسن، آن شارب سَمّ   

 که لطفت بی  حداست و طاعتم کم

دو چشمانم بُوَد از گریه پُر نَم                 

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ حُرمتِ شاهِ شهیدان           

حسین آن پادشاهِ اهلِ ایمان

مگردانم به روز حشر حیران         

 اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ بانویِ ماهِ دو 

نما از مرحمت رحمی به حالم

کجا رو آورم، آشفته حالم                     

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به زین العابدین آن شاهِ غمگین         

که باشد او ز نسل آل یاسین

خدایا رحم کن بر حالِ مسکین             

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ باقر و علم و کمالش                

به حقِّ رفعت و شأن و جلالش

به ماهِ رویِ تابان و جمالش                 

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ جعفرِ صادق، الها                  

به رویِ ما،دری از غیب بگشا

که مسکین و فقیر و بی سر و پا         

اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ حضرتِ موسّیِ کاظم         

که از شَرِّ بَدانم ساز سالم

منم مسکین و داد از دستِ ظالم               

 اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ شه علی موسَی الّرضائی           

که دَردم را نماید او شفائی

ندارم غیرِ در گاهِ تو راهی                        

 اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ شه تقی آن شاهِ کونین            

به حقِّ شه نقی آن نورِ عینین

به حقِّ نورِ آن هر دو امامین                     

اغثنی یا غیاث المستغیثین 

به حقِّ عسکریّ آن شاهِ مطلق             

که باشد باب بر آن حجّتِ حقّ

که حاجت مَرا بَرده تو رونق                       

 اغثنی یا غیاث المستغیثین

به حقِّ مَهدی ای خلّاقِ معبود               

نداریم غیر دیدارش چو مقصود

به لطفِ خود بَرآری حاجتم زود                 

اغثنی یا غیاث المستغیثین

تو یا رب پادشاهی، بی نظیری                 

 تو یا رب عاجزان را دستگیری

منم عاجز خدا دستم بگیری                      

 اغثنی یا غیاث المستغیثین

خدایا رحم کن برحالِ زارم                       

که مسکین و فقیر و هم فِکارم

اُمید عفو از فضلِ تو دارم                             

اغثنی یا غیاث المستغیثین

منم بی چاره یارب، دل ملولم                    

 به هر جائی که رفتم نا قبولم

ز لطفِ خود نما یارب قبولم                         

 اغثنی یا غیاث المستغیثین

ضعیف و مُضطَر و هم شرمسارم                   

 اِلهی رو به درگاهِ که آرم؟

اُمید بخشش از فضلِ تو دارم                       

 اغثنی یا غیاث المستغیثین 

اغثنی یا غیاث المستغیثین

خیزید عاشقان که سوی آسمان رویم

دیدیم این جهان را تا آن جهان رویم

نی نی که این دو باغ اگر چه خوش است و خوب

زین هر دو بگذریم و بدان باغبان رویم

سجده کنان رویم سوی بحر همچو سیل

بر روی بحر زان پس ما کف زنان رویم

زین کوی تعزیت به عروسی سفر کنیم

زین روی زعفران به رخ ارغوان رویم

از بیم اوفتادن لرزان چو برگ و شاخ

دل‌ها همی‌طپند به دارالامان رویم

از درد چاره نیست چو اندر غریبییم

وز گرد چاره نیست چو در خاکدان رویم

چون طوطیان سبز به پر و به بال نغز

شکرستان شویم و به شکرستان رویم

این نقش‌ها نشانه نقاش بی‌نشان

پنهان ز چشم بد هله تا بی‌نشان رویم

راهی پر از بلاست ولی عشق پیشواست

تعلیممان دهد که در او بر چه سان رویم

هر چند سایه کرم شاه حافظ است

در ره همان به‌ست که با کاروان رویم

ماییم همچو باران بر بام پرشکاف

بجهیم از شکاف و بدان ناودان رویم

همچون کمان کژیم که زه در گلوی ماست

چون راست آمدیم چو تیر از کمان رویم

در خانه مانده‌ایم چو موشان ز گربگان

گر شیرزاده‌ایم بدان ارسلان رویم

جان آینه کنیم به سودای یوسفی

پیش جمال یوسف با ارمغان رویم

خامش کنیم تا که سخن بخش گوید این

او آن چنانک گوید ما آن چنان رویم