فايلستان

غم آتشين عذاران نه چنان برشت ما را

كه ز خاك بردماند نفس بهشت ما را

به نيازمندي ما چو نداشت حسن حاجت

به دو دست نازپرور ز چه مي سرشت ما را؟

ز نسيم بي نيازي چو به باد داد آخر

به هزار اميدواري ز چه روي كشت ما را؟

نه به كار دسته گل، نه به كار گوهر آمد

فلك اين قدر به دقت به چه كار رشت ما را؟

نه چنان دو چشم ما را غم عشق سير دارد

كه به فكر نعمت خود فكند بهشت ما را

به ثبات نقش هستي چه نهيم دل ز غفلت؟

كه سخن نگار قدرت به زمين نوشت ما را

شود آن زمان تسلي دل ما ز خاكساري

كه به پاي خم سرآيد حركت چو خشت ما را

تو ز كودكي مقيد شده اي به خاكبازي

نبود به چشم حق بين حرم و كنشت ما را

ز نهال بي بر ما به عدم چه فتنه سر زد؟

كه نهاد اره بر سر خط سرنوشت ما را

جلوه موج سراب است جهان در نظرش

چشم حق بين كسي را كه ز باطل بستند

در جنت نگشايند به رويش فردا

بر رخ هركه درين نشأه در دل بستند

شكوه اهل دل از عشق ندارد انجام

چون ننالد جرسي را كه به محمل بستند؟

نشود پنجه تدبير عنانگير قضا

خار و خس كي ره امواج به ساحل بستند؟

هر آنچ آن هست بالقوّه دراين دار

به فعل آيد در آن عالم به يكبار

ز تو هر فعل كاوّل گشت صادر

در آن گردى به بارى چند قادر

 به هر بارى اگر نفع است اگر ضرّ

شود در نفس تو چيزى مدخّر

همه افعال و اقوال مدخّر

هويدا گردد اندر روز محشر

حضرت سيّد الشهداء-روحى فداه-در دعاى عرفه مى‌فرمايد:«خداوندا!تويى كه خانۀ دل دوستانت را از غير خود پرداختى و آن را از اغيار بيگانه خالى ساختى تا بجز دوستى تو در آنجا نباشد و رو به غير تو نياورند و بجز تو را نشناسند». 

نه من اي ناكس ملعون پسر پيغمبرم

باشم انسان بنمودند تنم را بي سر

پاره شدپيكرم  از ضربت تيغ و خنجر

ديگر از كشته چه خواهي تو ايا كمتر

ساربان من پسر فاطمه ام اي كافر

ديده گشا و ببين باب تو اي مه مثال

نشسته بالين تو باخاطر پر ملال

قامت موزون من از غم تو گشته دال

آرزوي زندگي نيست گمانم علي

تا تو بودي سپه خصم بدل داشت هراس

خيز از جاي نگويند گروه نشناس

كشته گرديده ز شمشير مخالف عباس

بر نعش تو بين ديده گريانم اخي

اي ابوالفضل ايا ماه درخشانم اخي

هيچ داني چه مكاني تو مكان ساخته

پاي با چكمه سر سينه من تاخته

من نداني به ثريا شرر انداخته

ظالم اين مخزن اسرار خدا هست خدا

گرعلي اصغر ز پيكان سر شد شهيد

قاسمت گرتيغ عدوان قامتش درخون كشيد

نخل ياران ترا تيغ جفا يكسر بريد

غم مخور باشم ترا من يار و ناصر يا حسين

شمس خاور يا حسين

چه شد سرت ياحسين فداي اين پيكرت

فتاده روي خاك بگوكجاشد سرت

چراشده اي پسرخاك سيه بسترت

مگركه زهرا نشسته دركناره ات ياحسين