فايلستان

۱-نبود زيرساخت مناسب براي تحويل مدرك و امانت بين كتابخانه اي شامل منابع مالي، فن آوري نوين اطلاعاتي، و نيروي انساني متخصص،

۲- نبود قوانين و جايگاه قانوني براي ارائه اين خدمات؛

۳- نبود يك مركز هماهنگ كننده در همه حوزه ها و ضرورت ايجاد يك طرح جامع در كل كشور،
۴-نبود آگاهي و اطلاع از منابع موجود در كتابخانه ها و مراكز اطلاع رساني كشور و نبود فهرستگان هاي جامع از تمام منابع مواد اطلاعاتي،

۵- نبود بخش خدمات تحويل مدرك با بودجه و مسئول مستقل در هر كتابخانه و مركز اطلاع رساني

كتابداران مجازي باغ هايي جهت مطالعه و بحث براي مراجعان فراهم آورده اند و كتاب هايي وجود دارد كه مي توان به راحتي تورق كرد.

«حجم مواد علمي آنقدرعظيم شده است كه گاه كشف دوباره يك پديده به مراتب آسانتر از كسب اطلاع درباره همان كشف از طريق منابع و نوشته هاست.»

با دل گفتم كه اي دل از ناداني

محروم ز خدمت كيي ميداني

دل گفت مرا تخته غلط ميخواني

من لازم خدمتم تو سرگرداني

گر كعبه وصل تو كنند بر ما ناز

از باديه هجر كه مان دارد باز؟

ما مي‌گرديم در بيابان نياز

كز دور روا بود سوي كعبه نماز!

عالم اندر زايشهاي خويش اثر از هفت سياره كند همچنانكه شهادت بهفت فصل تمام شده است و هفت سياره را كه تاثير كننده اند اندر مواليد راه گذرخويش تمام شده است و همچنانكه تركيب عالم جسد از سه بعد پديد آمده است كه طول و عرض و عمق است .  شهاده مر آفريدگار مراست و همچنين آفرينش گواهي داد بر راستي آن .

جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ. گوهر نبوت بر بساط عزّت قرار گرفت، و سرا پرده رسالت بر عرصه زمين زدند، و اطناب آن از شرق عالم تا غرب عالم برسيد: نقاب از چهره جمال برگرفته شد، جهان از نثار لفظ شيرين پر درّ و جوهر گشت و از مكارم اخلاق كريم آراسته و پيراسته گشت.

گستراننده و بخشنده و رساننده روزي اللَّه تعالي است آن را كه خواهد چنانك خواهد رساند تو بر قدر وسع خويش انفاق باز مگير.

 بذكر تسبيحاي جوانمرد، نجات از تيغ ظاهر بتيغ ظاهرست و نجات از عقوبت باطن بعقيدت باطن است. چون بزبان ظاهر گفتي لا اله الا اللَّه، تيغ اين سراي از گردنت برخاست و چون بدل پذيرفتي لا اله الا اللَّه، عقوبت آن سراي از تنت برخاست. زبان مؤمن پاسبان دلست. بذكر تسبيح و تهليل پاسباني دل كند. هر گه كه دل بصفت اخلاص و پيرايه صدق آراسته بود، پاسبان بر جاي خود بود. و تهليل پاسباني دل كند. هر گه كه دل بصفت اخلاص و پيرايه صدق آراسته بود، پاسبان بر جاي خود بود.

چشمم همي بخواهد ديدارت

گوشم همي بخواهد گفتارت‌

همّت بلند كردند اين هر دو

هر چند نيستند سزاوارت