فايلستان

معرفه النفس مرقاه معرفه الرب است , اقرأ وراق .

انسان كليد خزائن اسرار است .

خويش را از دست دادم روي او بنموده شد

شد مرا نابوده بوده، بوده‌ام نابوده شد

هم تو راهي هم تو ره رو خويش را طي كن برس

آن رسد در حق كه او از خويشتن آسوده شد

كام عمر آن يافت كاندر راه طاعت صرف كرد

وقت او خوش كو تنش در راه حق فرسوده شد

روى تو ظاهر است به عالم، نهان كجاست

گر او نهان بود به جهان، خود عيان كجاست؟

عالم شده است مظهرحسن و جمال تو

اى جان بگو كه مظهر و جان جهان كجاست؟

بجز اين دو روزه، جهان هيچ نيست   

كه در آن صباحى نماييم زيست
چو هستيم زنده بخواهيم مُرد             

ره از خاك جايى نخواهيم بُرد

مرين راه را چون بپايان برند؟

كه در منزل اوّلش جان برند

دنيا سراي اندوه است. از اين رو آن كس كه در طلب دنيا شتاب كند، خويشتن را به رنج اندر انداخته است و آن كس كه در طلبش درنگ روا دارد، يارانش را به رنج افكنده.

بنازم من اين چرخ پيروز را

پريروز و ديروز امروز را

بيك گردش چرخ نيلوفري

نه نادر بجا ماند و نه نادري

«مرگ» عبارت است از: انتقال از عالم ظهور به عالم بطون (خروج از سلطنت اسم ظاهر و رجوع به ولايت سلطان باطن.)

شطرنج وزارت تو فرزين طلبست

كمتر كرم تو واري ذهبست

در پيش تو شاهرخ نهادم ببساط

از اسب پياده ماندنم زين سببست