فلسفه علوم كتابداري كه در پنج قانون علوم كتابداري رانگاناتان (۱۹۳۱)به صراحت بيان شده توجه كنيم:
كاركردن در مسافتي دور از كارفرما يا خدمتگر، عموماً با استفاده از منابع فناوري اطلاعات
داده هاي مشخص كنندۀ ويژگي هايي از يك سند كه به ويژه براي پشتيباني عملكردهايي مانند مكان يابي، كشف، مستندسازي، ارزيابي و يا گزينش به كار مي روند.
تمام فنون و فرايندهاي به كاررفته براي شناسايي اسناد مربوط به يك نياز اطلاعاتي، از ميان مجموعه يا شبكه اي از منابع اطلاعاتي.
تحليل هوشمندانۀ موضوع مطلب يك سند براي شناسايي مفاهيم ارائه شده در آن و تخصيص اصطلاحات نمايه اي مربوط با هدف امكان بازيابي اطلاعات.
نظمي كه اصطلاحات مرجح يا نشانگان رده بندي در يك سامانۀ نمايه سازي پيش همارا يا طرحوارۀ رده بندي طبق آن تركيب مي شوند تا رشته ها نشان دهندۀ مفاهيم پيچيده را شكل دهند.
امروزه توانايي شناسايي و مكان يابي اطلاعات مناسب در ميان مجموعه هاي گسترده اطلاعات و ديگرمنابع، چالشي بزرگ و مبرم است كه نياز ، طيفي از خدمات شبكه اي و ابزارهاي ديگر دردست توليدندكه برخي آن ها عبارتند از:
فهرست ثبت واژگان و طرح هاي فراداده،
مخازن واژگان و طرح هاي فراداده، و
خدمات نماي متقابل