فايلستان

جهان همه خداي راست، هم مشرق كه كعبه سوي آنست، هم مغرب كه بيت المقدس سوي آنست. چنانك فرمايد او را فرمانبردارم و گردن نهادم.يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلي‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ راه نمايد او را كه خواهد براه راست و دين پاك و كيش پسنديده و قبله حق.

لااِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيي وَ يُميتُ

معبودي جز خدا نيست يگانه اي كه شريك ندارد پادشاهي خاص او است و از آن او است حمد زنده كند و بميراند

وَيُميتُ وَيُحْيي وَهُوَ حَيُّ لا يَموُتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلي كُلِّشَيْءٍ قديرٌ

و بميراند و زنده كند و او است زنده اي كه نميرد هرچه خير است بدست او است و او بر هر چيز توانا است.

 الهي جلال عزّت تو جاي اشارت نگذاشت، محو و اثبات تو راه اضافت برداشت، تا گم گشت، هر چه رهي در دست داشت، الهي زان تو مي‌فزود و زان رهي مي‌كاست تا آخر همان ماند كه اوّل بود راست.

 مقصودا، نام خداوندي نكو نام در هر نام، و ستوده بهر هنگام، ستوده خود بي ستاينده، و بزرگ عز بي پرستش بنده. خداوندي حكيم راست دان، عليم پاك دان مهربان كاردان، بخشاينده روزي رسان.

ورد زبان و وارد دل در هم بسته و بهم پيوسته، تا اوراد اذكار بر زبان بنده روانست، واردات انوار در دل وي تابانست، و تا جوارح و اركان بنده بنعت ادب در نماز است جان و روان وي در حضرت راز و نازست. و بر عكس اين تا بر زبان بنده بيهده ميرود، دل وي در غفلت مي‌بود و تا قدم از دايره فرمان بدر مي‌نهد، حلاوت ايمان بدل وي راه نيابد.

بر ياد تو ، بي تو ، اين جهان گذران

بگذاشتم ، اي ماه و تو از بي خبران

دست از همه شستم و نشستم بكران

چون بي تو گذشت ، بگذرد بي دگران

بر مثال باران‌اند هر جاي كه رسد نفع رساند، هم در بوستان وهم در خارستان، هم بر ريحان هم بر امّ غيلان. همچنين اهل اسلام در راحت يكديگر و رأفت بر يكديگر يكسانند و يك نشان‌اند. 

از شبنم عشق خاك آدم گل شد

صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

صد نشتر عشق بر رگ روح زدند

يك قطره از آن چكيد و نامش دل شد

«المر» سرّي است از اسرار محبت، گنجي از گنجهاي معرفت، در ميان جان دوستان وديعت دارند و ندانند كه چه دارند و عجب آنست كه دريايي همي بينند و در آرزوي قطره‌اي مي‌زارند.

كسي كه سرّ او معدن راز بود، و دل او در در قبضه ناز بود، و بر پيشاني او نشان اقبال بود، و در ديده يقينش نور اعتبار افعال ذي الجلال بود، از اسرار و رموز اين كلمات درين آيات آگاهي دارد، و واقف بر اين احوال بود.